Zaterdag 22 en Zondag 23 November

Zaterdag 22 November:
Het einde van de vakantie komt nu toch wel erg hard in zicht. Dus nog veel leuke dingen doen. We waren eerst van plan om 2 dagen Borkopondo en Brownsberg te doen. Helaas was Brownsberg helemaal opgedroogd dus waren er ook geen watervallen om te bewonderen. Anders plan gemaakt en besloten om naar Fort Nieuw Amsterdam te gaan en naar de verlaten Peperpot Plantage. Om half 10 zijn we in Jasper gestapt en op weg gegaan. Als eerste zijn we naar Fort Nieuw Amsterdam gegaan. Een van de redenen dat we daar naar toe gingen was vanwege een oude drukpers die daar stond. Ik was er al een keer eerder geweest en had die pers op de foto gezet. Komen wij daar aan is dat ding weg! Vet balen want die papa had die pers nog op de foto willen zetten. Hoe dan ook, rondgeslenterd door het openlucht museum. Vervolgens zijn we naar de verlaten Peperpot plantage gegaan. Met de auto over een zandweggetje en niet precies weten waar je uitkomt. Toch een avontuurtje. Toen we aankwamen was het precies wat ik me voorstelde. Vergane glorie waar nog nauwelijks gerestaureerd word. Heel mooi om te zien hoe de natuur weer alles terug neemt. Alles word overwoekerd door planten. Ik mocht terug rijden naar huis. Ik ben het verkeer hier al een beetje gewend dus ik had er niet zo heel veel problemen mee. Het rijden over de Wijdenbosh brug was toch wel het leukst. Behoorlijk steil omhoog en dan is het net alsof je in een achtbaan zit. Je weet namelijk niet wat er na het hoogste punt komt, hoe hard het daarna naar beneden gaat. We waren rond een uur of 4 weer thuis en hebben toen vrij weinig gedaan. Beetje boekje lezen en besloten waar we zouden gaan eten. Het werd Sarinah. Een restaurant waar ik zelf ook nog nooit was geweest. Met de auto nar toe gegaan dus ook weer gelijk inhet donker gereden. En dat is ook best een uitdaging want er zijn best veel brommers zonder verlichting, en die moet je dan niet aanrijden. Anders staat dat zo lullig. Papa wilde erg graag bakkeljauw eten maar dat was er niet meer! Vet balen dus voor hem maar hij kon nog een andere goede keus maken. Na een gezellig avondje zijn we weer naar huis gegaan. Ik heb met Fem nog een stukje Kong-Fu panda gekeken en daarna ben ik naar huis gegaan.

Zondag 23 November:
Naar Brokopondo en BERGENDAL vandaag. Ik had een afspraak gemaakt zodat ik met mijn ouders en zusje het resort in kon om te laten zien waar hen nu allemaal over gaat. Om een uur of 8 zijn we met Jasper naar het Brokopondo meer gegaan. We moesten over de Afobakkaweg (bauxietweg) en ik mocht rijden. Vet leuk om te doen eigenlijk wel erg hobbeling maar wel een uitdaging om op sommige stukken de beste route te vinden tussen alle hobbels door. Het laatste stuk na BERGENDAL tot aan het meer was echt heel erg. Maar weer leuk om te doen! Bij het meer aangekomen hadden we een prachtig uitzicht. Heel mooi om te zien hoe dode bomen al 40 jaar in het water staan en nog steeds kaarsrecht boven het water uit steken. We hebben genoten van het geweldig uitzicht en de oneindigheid van de dode bomen. En het meer is dus een stuwmeer. Net zo groot als de hele provincie Utrecht. Het stuwmeer was 40 jaar geleden een groot dal. Alle bewoners die daar toen woonde moesten verplicht verhuizen. Het stuwmeer is oorspronkelijk gebouwd om energie te lever aan de Bauxiet fabriek. Maar na oplevering bleek de energie opbrengst tegen te vallen.
We zijn ook nog naar de krachtcentrale gereden onder aan de dam. Het hek stond open dus we zijn gewoon naar binnen gereden. Net toen ik de auto geparkeerd had ging het hek ineens dicht. Beetje rondgelopen en gekeken naar het meertje onder de stuwdam. Het is echt gruwelijk om te zien wat voor een stromingen er in dat meertje staan. Als je daar invalt verdrink je geheid. Toen we weer terug wilde was het hek nog steeds dicht. Toch in de auto gestapt in de verwachting dat het hek wel open zou gaan als we er met de auto bij stonden. Nee dus. Wel hing er een telefoon. Ik proberen te bellen, geen gehoor. Terug gereden en weer geprobeerd met een andere telefoon te bellen. Na veel willekeurige nummer gedraaid te hebben kreeg ik ineens een operator. Ik vertelde dat het hek dicht was en dat we graag weg wilde. En toen was de verbinding weg. We hadden al veracht dat er niks zou gaan gebeuren totdat het hek ineens openging. Snel weer in de auto gesprongen en weg gereden voordat het hek weer dicht zou gaan. We zouden nu naar het resort gaan om een rondleiding te krijgen voor mijn ouders en zusje. We moesten nog even wachten dus besloten we de weg naar Brokopondo centrum te nemen. De enige asfalt weg die te vergelijken is met een asfalt weg in Nederland. Nadat we die weg afgereden hadden kwamen we in het centrum. De weg ging ineens over in een zandweg. We vroegen waar die weg uitkwam, de weg ging via Vicroria terug naar de Afobakka weg. Leek ons wel leuk. Na een stukke over een redelijk goede zandweg werd het ineens heel erg. Er waren mensen bezig om de weg te verbeteren met een versleten shovel. Daarna was het zo erg dat ik bijna wilde omkeren. Zelfs met de hoge 4x4 Jasper. Toch maar doorgereden en hopen dat we niet vast zouden komen te zitten. Heeeel voorzichtig over de weg gereden door gigantische gaten die er waren. 2 keer spande het erom of Jasper zijn grip wel zou houden om de weg, maar gelukkig ging het allemaal goed. Na dit erge stukje werd de weg weer beter en konden we door rijden. Onderweg kwamen we weer een verlaten fabriek tegen die al geruime tijd niet meer gebruikt werd, ook helemaal overgenomen door de natuur. Uiteindelijk kwamen we terug op de hoofdweg. Doorgereden naar het resort waar we de rondleiding zouden krijgen. Er is heel gebeurd sinds de laatste keer dat ik er was. Heel mooi om te zien hoe er nu echt vorm in komt. Voor mijn ouders en zusje was het helemaal mooi om te zien en ook dat ze deze kans hadden om het te zien. Na de rondleing zijn we op huus an gegaan. Als avond eten hebben we van Dumpling gehaald een afhaal restaurant waar je lekker Surinaams eten kan halen.