Zondag 21 september tot en met zondag 28 september

Zondag 21 september.
Vandaag was dan een relaxed dagje. Ik werd rong half 10 wakker en besloot me aan te kleden. Kim werd schijnbaar wakker van de herrie die ik maakte dus die gaf een snauw en de opmerking dat ze ging zwemmen en de vraag of ik mee ging. Ik besloot een stuk te gaan lopen, het zwembad had ik al wel gezien. Gewapend met mijn camera ging ik op weg richting De Waterkant (de waterkant heet de waterkant omdat het langs de Suriname rivier loopt)
Aan de Waterkant is het Fort Zeelandia. Ik besloot 10 srd te betalen en een rondleiding te nemen door het museum. De mevrouw die ons de rondleiding gaf was (naar mijn mening) nogal chaotisch. Ze sprong van de hak op de tak en vloog door de jaartallen heen, van ineens 16honderd nog wat naar 19 honderd nog wat en dan weer terug naar 18honderd nog wat. Natuurlijk een aantal foto’s gemaakt en die zijn dan te vinden op mijn Foto emmer site. De rondleiding was opzich wel interessant maar af en toe dus lastig te volgen. Na de rondleiding besloot ik zelf om nog maar eens een rondje te lopen en alle bordjes te lezen.
Na de rondleiding besloot ik om nog een stuk verder te lopen langs de Waterkant. Ik was op zoek naar een mooi plekje langs de rivier om even lekker te zitten en te genieten van de omgeving. Tijdens het lopen kwam ik nog een aardige zwerver tegen die me waarschuwde voor een aantal straten in de buurt waar veel criminaliteit is. Uiteraard begon hij van alles te vertellen en te vragen over mijn stage en wat hij van Nederlanders vond. Stagiaires waren goed want die helpen in bedrijven, maar toeristen zijn niet goed. Ik vraag me af waar hij die logica vandaan haalt….
Na mijn uitvoerende gesprek met de zwerver ben ik terug gelopen de nadere kant op langs de Waterkant. Uiteindelijk vond ik dan een steiger om lekker in de zon op te gaan zitten. Ik heb dat dan ook gedaan en heb heerlijk genoten van een muziekje uit m’n Ipod en natuurlijk de zon. Na een bezorgd telefoontje van Kim waar ik toch uithing ( ze had al 3 keer gebeld maar dat had ik niet gehoord) besloot ik dan toch maar richting huis te lopen. De rest van de dag weinig gedaan, lekker in de tuin gezeten en een goed boek gelezen. En natuurlijk mijn dagboek (dit hele verhaal) bijgewerkt.

Maandag 22 september
Wat dan te zeggen over vandaag. Vandaag was eigenlijk best relaxed. Hans de Jong (onze officiële stage begeleider) was weer terug van zijn vakantie. Hij heeft gelijk met ons doorgenomen wat er allemaal te doen is voor ons! We hoeven nu dan dus eindelijk niet meer stil te zitten. We hebben nu een soort verhuis opdracht gekregen. Er komen 19 grote zeecontainers vol met meubels naar B&D. Al deze containers moeten uit gepakt worden en alle meubels moeten in elkaar gezet worden en in de Lodges geplaatst worden. Een hele klus dus want er moeten werk rooster gemaakt worden, mensen moeten eten, mensen moeten ergens slapen, alles moet op de juist plek terecht komen etc etc. Ook heeft Hans door laten schemeren dat we heel misschien de officiële opening van B&D mogen organiseren!! Denk dan aan zo’n grote opening dat de Amerikaanse ambassadeur, de Franse, de Duitse, de Nederlandse en niet de vergeten alle sponsors van B&D uitgenodigd moeten worden voor de opening!! Een heel groot project dus, maar wel superrr gaaf. Dan nu eindelijk met een goed gevoel naar huis ( huis in Suriname) Thuis gekomen besloten we om boodschappen te gaan doen, maar dan ook goed. We belden Chip om ons naar de Best Markt te brengen. We kochten voor een aantal weken (hopen we) eten. Ongeveer 400 SRD. Dat is dus 50 euro PP. Wel erg veel mja we hebben dan ook veel gekocht. En mijn geluk kon niet op toen ik in de koelcel keek en een fles Karnemelk zag staan. Ik moest het natuurlijk hebben en dat voor de prijs van 6 srd (best veel dus) hoe dan ook, eigenlijk smaakte de Karnemelk naar Yoghurt, beetje en tegenvaller maarja niks aan te doen. Wat ik ook eindelijk heb gekocht zijn slippers! Het zijn Havaianas. Waarschijnlijk zijn ze nep maar dat maakt niet uit want ze lopen prima. ( de prijs was 4,75 srd, dus daar lig ik ook niet wakker van)
Toen we terug kwamen van het boodschappen doen waren we zo moe dat we direct zijn gaan slapen.

Dinsdag 23 september.
Vandaag dan dag 2 van onze 3de stage week. Ik typ dit nu op vrijdag avond dus ik ga proberen me best doen om zoveel mogelijk te herinneren. Over stage niet zo heel veel te melden. De opdracht van de 19 zeecontainers die we hebben gekregen word nu langzamerhand iest duidelijker dus dat is wel prettig. Tsjah verder over stage weinig te melden. In de avond besloten we om naar Salsa les te gaan kijken. Kim was al een keer geweest maar ik nog niet. De les duurde vrij lang als je alleen maar kunt kijken, we besloten dus al snel om ons aan te sluiten bij 2 meiden en een bittergarnituur. Ik besloot uiteindelijk al vrij snel om ook maar op les te gaan. Het ziet er leuk uit en het kost een scheet en 3 knikkers(45 srd) voor 4 weken/8 lessen. Dus dames en heren, als ik terug kom ben ik de beste Salsa danser die 8 lessen gevolgd heeft:P
Na de Salsa les gingen we eten bij De Waag. Onze huisgenoot Samuel ging weg en hij had daarom gevraagd of iedereen mee ging naar De Waag, we zaten dan ook met ongeveer een man of 30. 3 uur later en een redelijk gevulde Pasta maag besloten we om chip te bellen 10 minuten later zat het busje goed vol en waren we alweer op weg naar huis. Thuis gekomen nog ff opgebleven tot Samuel thuis kwam zodat we hem nog ff een goede thuis reis konden wensen. Hij had echter besloten om nog een paar vrienden mee te nemen dus het was alweer 1 uur voordat we in bed lagen. Kim had nog en contact gelegd waardoor we aankomend weekend misschien een trip gaan maken naar Bikipan.

Woensdag 24 september:
Vandaag gingen we weer naar BERGENDAL. Er moest gekeken worden naar een oven die nog niet werkte en natuurlijk moest Hans even kijken of ze wel wat gedaan hadden in zijn afwezigheid. Na een zeer comfortabele reis over de bauxiet weg waren we om 12 uur in B&D. Er moest nog gekeken worden naar 2 lodges die we volgend weekend in gaan richten als proef en er moest na gedacht worden over hoe de schoonmakers bij de huisjes komen die op 5 meter hoogte liggen tegen een heuvel aan. Uiteindelijk hebben we welgeteld 15 minuten naasr de over gestaan om te kijken wat ermee was. Hans besloot dat hij het aan iemand anders over laat en dat t’ding anders terug gaat naar NL. Hans vroeg of we nog goede ideeen hadden en ik kwam met de opmerking dat een koud biertje wel lekekr zou zijn. Daar werd hartelijk om gelachen waarna er werd gezegd dat dat inderdaad een goed idee zou zijn.
De terugreis wat helemaal top. Na eerst een uurtje over de bauxiet weg gereden te hebben kwamen we weer op de verharde weg. Er werd gelijk door de auto voor ons gestopt (we waren met 2 auto’s) bij de eerste de beste chinees ( een chinees is hier een supermarkt, maar die worden allemaal gerund door chinezen) en voordat ik het wist stond ik met een heerlijk koud Parbo biertje in m’n handen. En ik kan je verzekeren dat dat ontzettend lekker is op een warme dag. Na 2 slokken terug de auto in en met Bob Marley veder gereden. 4 uur waren we weer thuis. Ik besloot de stad in te gaan voor een Hangmat voor Kimberly (kimberly is donderdag jarig)Ik was netjes om 10 over 4 bij de Jeruzalem Bazaar, de plek om je hangmat te kopen en tevens je geweren. De winkel was al dicht en toen ik aan een medewerker vroeg (die nog buitenstond) tot hoe laat ze morgen open waren zei hij tot half 5. Ik keek op mijn horloge en het was kwart over 4. Toen ik dan vroeg tot hoe laat ze vadnaag openwaren kreeg ik het antwoord: vandaag zijn we al dicht. Lekker Surinaams dus….Geen hangmat voor kim vandaag.
De rest van de avond heb ik iets gedaan wat veel mensen die ik ken niet zullen waarderen. Ik ben naar Yes-r geweest. Ja dat is die waardeloze Nederlandse marrokanse rapper. Hoe dan ook het was maar 25 srd en veel kennisen gingen dus ik dacht achjaaa waarom ook niet, lang leve de lol. Ik kan jullie adviseren: GA NOOIT NAAR yes-r. Twas meer dan verschikkelijk, zo en dan nu een ander onderwerp.

Donderdag 25 september,
Vandaag dan Kim haar officiele verjaardag. Over stage weinig bijzonders te melden, we hadden een vergaderingetje en kim en ik mogen nu ook iets met Leveranciers voor het Krasnapolsy en het B&D gaan doen. Oja en een uitgebreide rondleiding gehad door het Krasnapolsky hotel. Eind van de middag zijn Rajee en ik naar de Jaruzalem bazaar gelopen om een hangmat te haen voor Kim we zijn goed geslaagd en Kim leek er erg blij mee te zijn. In de avond nam Kim ons mee naar Zus&Zo, een leuk resaturant met als beste gerecht op de kaart de Ossenhaas. Er word inmiddels ook al niet meer gevraagd naar wat we willen eten:p Het was erg gezellig en rond een uur of 1 lagen we in bed.

Vrijdag 26 september.
Vandaag was wel een bijzondere dag. We mochten de selectie mee maken van het personeel voor BERGENDAL. Na een reeks toespraken verhalen kwam dan uiteindelijk de selectie. Iedereen die aanwezig was is aangenomen. De blijdschap van de aanwezigen was niet normaal. En aantal mensen begon te huilen. Ik besefte ineens wat het dus voor de mensen betekend als ze hier een goede baan hebben. Ik moet zeggen, dat raakte me wel. Nadat iedereen van de schik bekomen was, werd er dan ook een lied gezongen. Ik weet niet waar het over ging maar het was wel een mooi lied. Er volgden nog een aantal mededelingen en andere opmerkingen, waarna er nog een lied gezongen werd. Het zingen van een lied staat hier dus ten teken van uiting van gevoelens. De rest van de dag hebben we verder gerommeld aan ons project. We mochten van hans even de deur uit om een klamboe te kopen voor over de hangmat. Weer naar de Jeruzalem Bazaar geweest en daar de klamboes gekocht. In de avond druk geweest met nog wat kleding wassen voor de trip van dit weekend. En ook nog een poging gedaan om het huis op te ruimen omdat we dit weekend nieuwe huisgenoten krijgen.

Zaterdag 27 september
Vandaag begint onze trip naar Baki-pan!! Half 6 opgestaan om nog lekker te kunnen ontbijten en rustig aan te doen. Om kwart voor 7 stonden we op de Gonggrijpstaat, de straat voor ons Al gelijk kennis gemaakt met een hoop nieuwe mensen. Om 7 uur was de bus er. Een van de busjes die we met honderden tegelijk door de stad zien rijden. Kwart over 7 waren we compleet en konden we gaan. De busrit duurde vrij lang, 240 kilometer over een geasfalteerde weg. Het is mooi om te zien hoe alles om je heen veranderd. Eerst rij je door de stad waar het super druk is en waar de huizen dicht op elkaar staan. Dan word het langzaamaan wat rustiger en gaan de huizen iets verder uit elkaar staan. Uiteindelijk worden de huizen groter er duurder met soms een vervallen (maar nog wel bewoond) huis er tussen. Ik ben wel tot de conclusie gekomen dat een geasfalteerde weg niks zegt over de kwaliteit ervan. Er waren stukken die voor mijn gevoel net zo slecht waren als de welbekende bauxiet weg naar B&D niet echt denderend dus. Tijdens de rit realiseerde ik me weer goed dat Suriname nog steeds een ontwikkelingsland is waar veel moet gebeuren, de armoede is nog steeds groot en levensomstandig heden zijn vaak nog slecht. Rond een uur of 11 waren we in Nikerie. Een (voor Surinaamse begrippen) redelijk grote stad, maar niet zo groot als Paramaribo. Na hier de markt bezocht te hebben reden we door naar een uitzichtpunt aan zee. Erg mooi was de zee niet, vooral erg bruin. Maar goed dat mag de pret niet drukken en vol goede moed reden we terug naar Nikerie om vervolgens door te gaan naar de boot. De boot moest eerst nog ingeladen worden met alle spullen. Eten, drinken, borden, gasbranders, persoonlijke bagage etc etc. Uiteindelijk was er 1 boot vol met spullen en 2 boten vol met mensen, een man of 20. De tocht over water begon! Na een kleine 10 minuten over de Suriname rivier voeren we een klein riviertje in. We moesten al snel de boten over een dijk heen slepen, deze dijk is ervoor om te zorgen dat het moeraswater niet de rivier instroomt. De helling was heel erg basic. Iedereen de boot uit en slepen dat ding. Er moest even gezocht worden naar een goed patroon zodat iedereen op hetzelfde moment duwde/trekte. Eigenlijk is het gewoon genieten dat dat door ons zelf moet gebeuren. Daarna 8 kilometer door een smal riviertje naar Biki-pan. Biki-pan betekend letterlijk groot meer. Het riviertje was al geweldig. Overal om je heen is er groen en steken de luchtwortels van de bomen boven het water uit. Je hoort honderden dieren maar je ziet natuurlijk niets, helaas. Na 3 kwartier kwamen we dan op het meer. Echt prachtig. Er staan 3 huisjes op het water. 1 van een of andere ex minister, een andere van bosbeheer en de derde van de touroperator. Een heel erg basic gebouw zonder wc, wastafels, keuken of wat dan ook. Ja, gewoon een stel palen, planken en een dak. Al gauw was iedereen geïnstalleerd en waren de hangmatten opgehangen. Stephani begon gelijk met eten koken (late lunch/vroeg avond eten?) rijst met kip, erughh lekker. Ondertussen vermaakten we ons met het vangen van krabben. Gewoon een stok met een touwtje waar dan een vissekop aan hangt. Erg leuk om te doen vooral als er per ongeluk een krab ontsnapt en over de veranda loopt:P Ondertussen genieten van het prachtige uitzixht en de ondergaande zon. Gewoonweg geweldig! Na het eten stapten we weer in de boot om vis en krabben te gaan vangen. Ik kwam tot de conclusie dat het water inderdaad erg ondiep is(zoals me al verteld was) staand ergens tussen mijn knieën en heupen. De ondergrond moest ik even aan wennen,t is namelijk gewoon dikke blubber waar je tot aan je enkels inzakt. De vangst was volgens mij wel redelijk. Een aantal krabbetjes en wat vissen. De vissen werden gewoon levend in de boot gegooid, die zouden vanzelf wel dood gaan. Na het vissen terug naar het huis. Natuurlijk kwam er een net in de motor waardoor die tijdelijk buiten werking was. Ik offerde me op door uit de boot te springen en maar de gaan trekken. Ik kan je vertellen dat dat best vermoeiend is. Een grote boot met 10 mensen door de dikke blubber. De vissen en krabben werden gedood en schoongemaakt. De krab was voor vaanvond en de vis voor morgen ochtend. Het doden en schoonmaken van de vis gebeurt hier gewoon door eerst alle vinnen af te knippen en vervolgens de kop eraf te snijden. Daarna gaan de ingewanden eruit. We kregen een heerlijke soep tussen door die we zelf konden invullen aan de hand van wat we lekker vonden. Kip,taugé en andere groenten. Na dit tussendoortje was het allang donker en gingen we Kaaimannen spotten! We voeren hetzelfde riviertje in als waardoor we waren aangekomen en al gauw zagen we de rode ogen waar we naar opzoek waren. Erg gaaf gezicht op ineens in de verte 2 paar rode ogen te zien als je erop schijnt met je zaklamp. De gidsen waren erg verbaasd toen ik vroeg of we ze ook gingen vangen. ik weet nou niet of ze dat een raar idee vonden of dat ze het niet hadden verwacht van een tourist/student. Hoe dan ook, de benodigde spullen waren niet mee dus het zat er helaas niet in voor mij. Terug in het huis kregen we echte versgebakken friet van net geschilde aardappelen. Erg vet maar wel super lekker. Ook de krabben gingen in de hete olie. Ik had tot nog toe nog nooit krab gegeten maar het viel zeker niet tegen. Het is alleen lastig te eten maar alles went. Nog even buiten gezeten en gepraat met een aantal mensen. Toen de hangmat ingedoken. De eerste nacht in een hangmat!!

Zondag 28 september
Ik werd rond half 8 wakker. Ik heb eigenlijk heel goed geslapen. Een paar keer wakker geworden omdar ik het wat koud had. Echter voordat ik had bedacht of ik nou een shirt moest aantrekken was ik alweer in slaap gevallen. Maar ik ga zeker zorgen dat ik thuis in NL mijn hangmat in mijn kamer kan ophangen. Om een uur of 9 was er ontbijt, en wat voor een! Brood met heerlijk gebakken ei, lekker pittig. Ook de vis werd in de olie gebakken en ik kon dus niet meer overslaan. Nadat mij was uitgelegd hoe ik de vis moest eten ben ik het zelf ook gaan proberen. Gelukkig maar, de vis was echt super lekker. Ik weet alleen niet meer hoe die vis nou heet. Jammer, ik ga dat nog uitzoeken. Na het ontbijt gingen we weer met de boot weg. We gingen naar de andere kant van het meer. Ik dit gedeelte staan bomen. Doordat er zout in het water zit gaan heel veel bomen dood. Hoe treurig het ook is, het is wel ontzettend mooi. Er vlogen ook redelijk wat vogels rond, felrode, familie van de Flamingo. Helaas gingen die te snel om op de foto vast te leggen. Verder door gevaren aar een gedeelte wat nog wel leefde. Hier vaar je dan gewoon door een echt bos, en das een rare ervaring. Ook heel erg mooi en de graseilandjes maken het helemaal apart. Na deze tour konen we nog even zwemmen/lopen. Ik kon het natuurlijk niet laten en moest mezelf dan toch helemaal insmeren met de modder die op de bodem ligt, dat leverde een mooie foto op :p Ik mocht terug varen naar het huisje en dat ging al gauw met vol gas.
Na de zwempartij terug naar het huisje. We liepen wat achter op schema en Stephani ging hard aan de slag met lunch maken. Bami met kip, tomaat, komkommer en een heerlijke pittige pinda saus. Onder tussen moesten we onze even vermaken, lekker gebabbeld met mensen en natuurlijk in de zon gezeten en genoten van het geweldige uitzicht. De lunch was echt super en ik heb meerdere keren opgeschept. We moesten opschieten na de lunch omdat we al 1 uur achter liepen op schema. Alles in de boot gegooid en weer weg gegaan. Helaas moesten we biki-pan achter ons laten om terug te gaan naar Paramaribo we moesten weer de boorhelling over en dat ging niet helemaal gesmeerd. De eerste boot met bagage konden we niet tegen houden en ging er mooi vandoor. Maar gelukkig gleed de boot al snel het riet in. Snel de andere boten het water in gegooid en terug gevaren naar het begin punt. Na alles uitgeladen te hebben en in de bus gelegd te hebben gingen we zelf ook de bus is. Natuurlijk de gidsen bedankt voor het geweldige weekend. Over de terug weg valt weinig te vertellen. Het viel me wel op dat sommige weilanden gewoon op de Nederlanse lijken maar dan zonder windmolens of kerktoren op de achtergrond, zelf de zwart-wit gevlekte koeien zijn hier ook! Om exact 7 uur terug op de gonggrijp straat. Na afscheid genomen te hebben van iedereen naar huis gelopen om kennis te gaan maken met onze huisgenoten. 2 meiden Maud en…. Tot nu toe lijken het me gezellige meiden. Nu ben ik dan erg moe en ga ik lekker douchen. Ik hoop dat jullie genoten hebben van deze verhalen. De foto’s staan op www.photobucket.com , je moet dan ff zoeken naar rietveld90. Als het goed is vind je dan mijn site. Veel plezier!!