Zaterdag 26 en zondag 27 oktober:

Zaterdag 25 oktober.
Ik werd om half 10 wakker van geluiden in huis. Ik hd verwacht dat het Maud of Selma zou zijn maar het bleken onze nieuwe huisgenoten te zijn. Sietse en Carmen zijn hier op vakantie voor 2 weken en zochten een goedkoop huisje, het zijn vrienden van Maud en zo zijn ze bij ons in huis gekomen. Er was een plan om naar WhiteBeach te gaan met Selma en een paar andere mensen, maar het was al zo laat dat dat niet meer doorging. Selma ging dus daarom maar naar het zwembad. Ik besloot thuis te blijven om te genieten van de stapel vuile was die op me lag te wachten en om weer een poging te doen om mijn fiets te maken. Wat betreft de fiets… die is kapot. Maar wees niet getreurd er stond er nog 1 in de schuur. Ik heb dus het zadel overgezet en tevens de ventielen. Ik was erg bang dat de banden lek zouden zijn maar het geluk was aan mijn zijde. De banden bleven hard. Ik heb nu dus een prachtige oranje fiets tot mijn beschikking. En wel MET fiets mandje voorop. Ik heb ook geprobeerd om inge, alex en cynthia mee te krijgen naar Parabello een (schijnbaar) mooi strandje. Helaas, ik had niet genoeg overtuigingskracht, ze gingen liever naar het Vos. Dus ik had nog niks te doen voor zondag. Selma, Carmen en Sietse zouden een rondvaart gaan doen op een boot over de Commewijne rivier. Ik belde nog of ik mee kon maar ik kreeg geen gehoor. In de avond zijn we weer gaan eten bij andere mensen op de Gonggrijp straat. We hebben eten bij Dumpling gehaald, een hele goede afhaal zaak waar lekker Surinaams eten te halen is.


Zondag 26 oktober:
Veel te vroeg werd ik wakker, ik besloot om gewoon mee te gaan nar die boot. Misschien was er nog wel een plekje vrij en anders zou ik weer terug gaan naar bed. Mijn oranje fiets had gelukkig nog steeds harde banden dus we gingen er gauw vandoor. Bij de boot konden we de fietsen onder een overkapping zetten, gewoon tussen de drogende was, geweldig!
Het geluk was weer aan mijn zijde. Er was eigenlijk geen plek vrij maar ik mocht toch wel mee. Het was wel 130 srd maar je moet toch wat van het land zien. Het was best een mooie tocht, we hebben verschillende plantages aangedaan en ik heb weer genoten van het Surinaame landschap. Op de eerste plantage was een oude sluis, gemaakt van bakstenen. Het feit dat er hier dingen van baksteen zijn is erg bijzonder. We zijn in Nederland niet anders gewend maar het valt me steeds meer op dat bakstenen hier bijzonder zijn. De bakstenen die in oude monumentale panden zitten werden vroeger gebruikt als ballast op vrachtschepen die vanuit Nederland kwamen. Zo zie je maar weer, zelfs een baksteen heel 2 levens:P Onder het sluisje liep een vieze bagger sloot, een van de categorie waar je echt niet in wilt vallen. Ik had dat net badacht toen ik een luide gil hoorde en nog net iemand achterover in de sloot zag vallen. Uiteraard een Nederlander. Het was een man die een foto wilde maken van zijn vrouw, hij deed een stapje achteruit, nog een, nog een en viel toen over het opstaande randje. Het enge was dus dat hij achterover op zijn rug viel, hoewel de sloot er niet diep uitzag stond hij toch tot aan zijn borst in de sloot. Met behulp van een andere man krabbelde hij de sloot weer uit. Hij besloot de camera te laten voor wat het was. Het was te gevaarlijk om terug te gaan omdat er allerlei gassen in zaten en omdat er niet gezegd kon worden wat er nog meer op de bodem lag. Hij nam een douche en ondertussen liep de rest van de groep door naar een 4tal graven. De graven zijn van 4 Nederlanders die hier lang geleden hebben gewoond, de rest van de familie was weer terug gegaan naar Nederland. 1 van de grafstenen was weg, die was meegenomen om gebruikt te worden als vloer van een huis. Niemand weet waar de steen nu is. We zijn naar de plantage Frederiksdorp geweest. Een erg mooie plantage waar we ook hebben ge-relaxed. Ik heb al veel foto’s gezien met vervallen en verlaten plantages. Telkens hoop ik weer dat ik zo’n plantage tegenkom, een plantage met vergane glorie, een plantage met veel verhalen die niemand weet, een plantage die word terug genomen door de natuur. Na Frederiksdorp zijn we terug gegaan naar de boot om vervolgens nog een stukje door te varen. De reisleidster kon zo veel vertellen dat het na een tijdje eigenlijk wel vervelend werd. De plantages waren erg mooi en natuurlijk heb ik weer een aantal foto’s gemaakt. Op de terug weg kregen we een opera concert van een niet bekende-bekende Nederlandse opera zangeres. Ik heb het opgenomen met mijn camera dus geniet er maar van!!we hebben er erg van genoten!! We hebben ook erg lekker gegeten op de boot, nasi, bami en natuurlijk een lekker stuk kip. De Surinamers weten wat lekker is! Terug bij het begin punt zijn we weer op de fiets gestapt naar huis. Ik heb eerst lekker in me hangmat gelegen en nu ben ik dan aan het typen, nog steeds in de hangmat, want dat kan zo handig met een laptop!! Oja mijn verslagje telt nu 34 pagina’s. In word dan.