De laatste Maand!

Vrijdag 9 Januari:
Relax dagje op kantoor. Ik heb 2 paar keivette Allstars gekocht. Thuis gekomen hebben we Wikkie in een andere bak gedaan. Dat was nog best een uitdaging want zo’n beets bijt zo je vinger eraf. Dus eerst weer ene strop gemaakt en Wikkie daarmee uit de wasmachine gedaan. We hadden een vuilnisbak gevult met water en daar hebben we hem ingestopt. We hadden inmiddels de halve straat al over de vloer die Wikkie allemaal wilde zien. Dus moest tie nog een keer de bak uit omdat iedereen hem wilde vasthouden. Om half 8 waren we bij Soraya, we zouden gaan eten met de familie de Jong, Koops, Co, Helga en Ik. Het was erg gezellig. We zijn bij de Optimist gaan eten. Het duurde wel lang en het was wat chaotish. Maar erg gezellig. We kwamen rond een uur of 10 thuis en Helga en Co zijn nog naar de ZsaZsaZsu gegaan. Ik was op en ben thuis gaan slapen. Helge en Co kwamen om 4 uur thuis en hadden Soraya meegenomen. Ze namen nog een afzakkertje maar ik ben gaan slapen.

Zaterdag 10 Januari:
Ik was rond 9 uur waker. Ik wilde gaan shoppen met Alex en Ravina. Alex stond om half 10 voor de deur en om half 11 zijn we gaan Ravina gegaan. Ik ben geslaagd met een spijkerbroek en een leuk t-shirt. Nadat we uitgeshopped waren zijn we gaan lunchen bij Lekker. Een lunchroom met lekkere broodjes en goede Salades. Ik koos voor een broodje roomkaas met begakken banaan. Jaa wat een combo, maar best lekker. Daarna hebben we Wikkie uitgezet. Co en ik besloten om Wikkie toch maar niet op te eten dus moesten we hem vrijlaten. Ravina bracht ons tot een stuk over de Suriname rivier. Waar we met pijn in ons hart Wikkie hebben uitgezet. Voor eten zijn we naar Sarina’s gegaan erg lekker gegeten. Zaterdag avond zijn we naar de ZSAZSAZSU geweest. Vet gezellig en veel te laat weer thuis. Rond 5 uur pas ofzo. Achh zondag lekker uitslapen.

Zondag 11 Januari
Co en Alex gingen naar de VOS om te gaan zwemmen. Helga ging met een paar mensen naar fort Zeelandia. Ik ben thuis gebleven om wat te werken aan school. Eind van de middag zijn we nog naar de Paramaribo Zoo gegaan. 4 srd entree. Het was eigenlijk wel wat ik verwachte en wat ik gehoord had. Niet veel dieren onder niet geweldige omstandigheden. Veel vogels, apen en slangen. Soms in kleine kooitje. Er was en groot apeneiland wat er erg mooi uitzag. Nu was dat ook niet zo heel erg gek want et eiland was gefinancieerd door de Apenheul in Nederland. Het was toch wel frustrerend om te zien dat sommige dieren het best slecht hadden. Dieren in de tuinen van Nederland hebben het echt een stuk beter. Na de dierentuin zijn we met de groep Roti gaan halen bij Roopram. Zoals gewoonlijk weer erg lekker. Daarna vroeg naar bed voor een nieuwe werkweek.
Vet raar om te bedenken dat ik over 3 weken weer thuis ben.

Maandag 12 tot vijdag 16 Januari.
Maandag en dinsdag middag hebben we weinig bijzonders gedaan.
Woensdagavond kwam Ravina eten. Ik kookte en ik besloot dat het kaassoufle’s werden. Een culinair hoogstandje waar ik lang voor in de keuken heb gestaan. Erg lekker. Remco en ik wilden even een dutje doen maar dat werd ruw verstoord. Remco begon dingen te gooien naar Helga en Ravina waarop zij besloten om wraak te nemen. Ze kochten boterhamzakjes om die vervolgens te vullen met water. Co en ik lagen al op bed maar werden wakker door gegiebel van Helga. We vertrouwden het zaakje niet en besloten om onze kop om de deur te steken…. Dat hadden we niet moeten doen…We werden gelijk gebombardeerd. Maar Remco en Martijn laten niet over zich heenlopen!! Ik sprinte mijn kame uit opweg naar de wasbak. Boven de wasbak stond namelijk een bus scheerschuim….!! Toen waren de rollen omgedraait. Remco pakte snel de andere scheerschuim bus en al gauw hadden we de macht weer in handen. Helga was helemaal wit van het schuim en bij Ravina viel het nog wel mee. De huiskamer had het zwaarst geleden onder onze vergelding. Het schuim zat werkelijk overal.. maar leuk was het wel!! Nadat het huis weer iets genormaliseerd was ahd het voor Remco en mij geen zin meer om nog een dutje te doen. We hadden een afscheidsfeestje van Viktor. We zijn naar Clubdiamond geweest. Een hele nette club. Toen we binnen kwamen bleek echter dat dit niet het soort club was als we dachten. He wat vervelend nou, nu moesten we kijken naar schaarsgeklede vrouwen! Wat een straff. Een paar biertjes later ontstond er het idee om allemaal wat srd’’tjes in de te leggen voor een tafel dame. Erg veel gelachen en gentoten van het uitzicht …. Om 1 uur zijn we naar bed gegaan omdat het naders echt te laat zou gaan worden. Erg gezellig avondje!

Donderdag avond zijn we gaan bowlen met Peter, Nicol, Femlie, Remio en Ik. We hadden een baan om half 9 en we zijn tot tien gebleven. Daarna wilden Co, Peter en ik echt naar huis omdat we vroeg weer opmoesten. Femke en Nilcol waren toch vrij. De telefoon gaat. Helga: Komen jullie nog even naar Broki, even nog wat drinken?
Co, peter en ik pleegden even kort overleg en besloten om echt 1 biertje te doen en dan echt naar bed! Echt 1 biertje. Vanaf de bowlingbaan(zsazsazsu) zijn we in een bus gestapt die toevallig voor de deur stond. Hij bracht ons ergens in de stad maar we moesten verder! Uiteindelijk hebben we dus onze eigen bus gecharterd en bracht de busshauffeur ons tot voor de deur bij Broki. Vet lachen. Bij Broki was eht best gezellig. Er waren ook nog een aantal mensen die ik nog niet kende , das altijd leuk, nieuwe mensen leren kennen. 2 biertjes later ging de rest naar Havanna Lounge. Co, Peter en ik gingen echt niet mee omdat het dan al gauw 2 uur zou worden. En daar hadden we geen zin in. Helga en de rest van de groep ging nog wel. Mensen bleven smeken of we mee wilde maar we gaven toe aan onze afspraak en we belden chip. Hij kwam ons ophalen en de rest ging naar de Havanna Lounge. We stonden al voor het hek thuis toen iemand! ughuumRemcoughum ineens zei: We kunnen ook nog even naar Havanna Lounge……En ja hoor natuuurlijk gingen we! Snel een andere broek aangetroken en er weer vandoor met Chip. Iedereen was dan ook erg blij verrast toen we alsnog de Havanna Lounge binnen liepen. We zijn niet te lang gebleven, ongeveer een uurtje want we meosten toch weer naar kantoor de volgende dag. Rond een uur of 1 waren we weer thuis en zijn we snel gaan slapen.

Vrijdag heb ik Noel weer eens gebelt. Ik was al lang niet meer langs geweest tijd voor een biertje dus. Ik wilde rond 7 uur weg en belde om precies 7 uur Chip. Tegen de tijd dat chip er was, was het alweer half 8. Toen moest hij nog van auto wisselen en toen konden we gaan. Hij wist alleen niet waar het was. Ik wist het wel ongeveer Chip had er niet zo’n zin omdat het al donker was en omdat dat deel van de stad niet goed verlicht is. Uiteindelijk waren we er om half 9 nog niet en heb ik de aftocht geblazen. Ik had al heel veel keer naar Noel gebeld maar zijn telefoon stond uit. Toen ik net thuis was en op de bank zat ging me telefoon, Noel: Waar ben je?? Uitgelegd dat ik het niet konden vinden, Hij kwam er gelijk aan om me op te halen. Ik verwachte de oude toyota hilux en ik wa dan ook erg verbaasd toen hij in een gloednieuwe Toyota Tundra aankwam. Een erg mooie bak kan ik u verzekeren. We hebben bij hem thuis gezellig een Djogo genuttigd toen ik zag dat hij een gloednieuwe I-pod had. Hij wist niet hoe dat ding werkte dus zijn we naar zijn zaak gereden waar een computer met internet staat. Ik ehb het een en ander uitgelegd en wat gedownload. Daarna bracht hij me thuis. En ben ik gaan pitten. Remco lag er al vanaf 7 uur in.
Zaterdag 17 Januari:
De trip naar DerdeBrug. We stonden om kwart over 7 bij chip voor de deur. Hij wilde om half 8 weg. We moesten nog het een en ander inladen en uiteindelijk vertrokken we om 9 uur. Erg netjes dus. We gingen met het busje en Remco reed de auto. Volle bak, met 4 man achterin. We moesten langs het vliegveld Zanderij. Ik denk dat we er 1,5 uur over hebben gedaan. We waren rond een uur of 10 op DerdeBrug. Echt een chille plek, kreekje, pina hutjes, en bos. Eerst allemaal de hangmat opgehangen en toen de zwemkledij aangetrokken. We zijn stroomopwaarts gelopen langs het kreekje door het bos. Soms was er amper een pad over. Wat ik wel erg jammer vond was dat er overal zwerfvuil lag. Overal lege flessen, cups, plastic bakjes etc etc. De natuur was echter weer erg mooi. Het water was echt super helder en schoon. Ik heb het niet gedronken maar het had wel gekund denk ik. Na een stuk stroomopwaart te zijn gelopen zijn we de kreek ingesprongen en zijn we door het water terug gewaad naar ons kamp. Chip die zorgde voor heerlijk eten. Rijst, pom, kip, kip ander versnaperingen etc etc. Verder was het gewoon een chille dag(dat was ook de bedoeling) verder beetje gelezen, in de zon gezeten en vooral lekker ontspannen. Als avond eten hadden we ge-bbq-de kip en kaaiman!. Ik vond de kaaiman erg lekker en hij smaakt inderdaad naar kip. Tijdens het eten zijn we met ze alle rond het kampvuur gaan zitten. Erg gezelling, biertje erbij en natuurlijk Borgoe cola. Opeens besloten we een nachtelijke zwempartij te houden dus doken we met ze alle het water in. IJSKOUD. Het deed me echt denken aan dat ene land…..Iets met een N op het begin. Naja ik weet het niet meer. Na de zwempartij vond ik ineens de laatste Djogo (literfles bier) en ik ging ermee vandoor! Helaas had Remco me in de smiezen en hij kwam me achterna. Het was een spectaculaire achtervolging waaruit ik maar besloot om eerlijk te delen. Het sprintje terug naar het kamp was niet zo geslaagd. Remco had de Djogo en rende achter mij. Opeens was mijn voet-oog coordinatie niet goed meer en ging ik onderuit. Ik maakte een hele spectaculaire val, die ik afronde met een dubbele koprol waardoor ik weer netjes rechtop kwam te staan. En gewoon weer doorrennen. Terug bij het kamp had ik toch wel last van me knie en bleek dat ik een prachtige schaafwond had. Yeay! Jodium er op, pleister erop en klaar. Ik was erg moe en besloot mijn hangmat op te zoeken. Morgen weer een nieuwe dag.
Zondag 18
Ik werd midden in de nacht ineens wakker, weet niet waarvan. Voor me gevoel deed ik 2 telen later mijn ogen weer open maar het bleek dat het al 9 uur was en volop licht. De rest begon ook wakker te worden en het ontbijt stond al klaar. Rijst met kip. Erg god voor ontbijt. Nog meer gechilled en toen een boswandeling gemaakt. We gingen weer langs de kreek maar nu veel verder. Na een tijd gelopen te hebben passeerden we een hek van prikkeldraad. In the middle of f***ng knowhere, oke……Doorgelopen er we kwamen ineens in een soort van verlaten dorpje uit. Remco en ik hebben daar de rest een mooie streek geleverd. We waren achter een bosje gaan staan en toen de rest in de buurt kwam, zijn we hoek om gerent schreeuwend WEGWEZEN!!! Helaas trapte niet iedereen erin maar een aantal wel, en dat was al mooi genoeg. Niemand durfde verder te lopen dus zijn we terug gegaan. terug in het kamp stond er weer een goede lunch klaar, nu ook met sla! We zijn gaan lummelen in de kreek. 3 man de lummel en de rest, de andere partij. We hebben ons uitstekend vermaakt ruim een uur en toen was iedereen het wel zat. Daarna nog meer in de zon gelegen, boek gelezen, geslapen en niks gedaan. Rond een uur of half 5 zijn we gaan inpakken om naar huis te gaan. Ik kwam nog met het idee om wat geld in te zamelen voor Chip. Hij had immers toch alles goed geregeld. Iedereen 10 srd in laten leggen. Toch weer 140 srd! Hij was er erg blij mee en hij had het ook een erg leuk weekend gevonden. We waren rond een uur of 7 thuis. Van een erg leuk weekend. Chip! Bedankt!!!

Zaterdag 24 januari:
Vandaag hadden we een boot tocht met de boot van Noel. Ik had gevraagt of Remco, Helga, Nicol, Femke, Ivo en Marijke mee gingen. Ik had geregeld dat taxi Brain ons zou komen ophalen om 8 uur. Zelf reed ik met Noel mee. We gingen iets eerder weg zodat we de boot vast gereed konden maken. Onderweg zijn we gestopt bij Domburg om even eten te halen. Toen ik net mijn bestelling had kwam de rest ook al aanrijden. Domburg is echt een relaxte plek aan het water. Hier liggen een aantal zeilschepen die van over de hele wereld komen. Verder kan je er goed eten halen en genieten van het uitzicht. Jammer dat ik hier voor het laatst zal zijn. Noel en k zijn snel doorgereden omdat het al laag water werd en we de boot met hoog water uit de kreek moesten varen. Toen we aankwamen had was de boot al gereed gemaakt door Winston (maatje van Noel) we moesten alleen alle spullen nog in de boot leggen. De rest volgde al snel en nadat we alles en iedereen ingeladen hadden konden we gaan! We zijn de rivier opgevaren tot aan de zandbank. 2.5 uur varen. Onderweg hadden we de boot even stil gelegd zodat we van de boot af konen duiken. Omdat de motor uit was gezet leek de stroming wel mee te vallen. Dat kwam natuurlijk omdat de boot meedreef stroomafwaarts. Toen Noel echter besloot om het anker uit te gooien zodat de boot niet terug dreef bleek dat de stroming een stuk sterker was! Gelukkig hadden we een reddingsboei achter de boor gehangen zodat we die konden pakken als we de boot niet meer haalde. De boot heet trouwens RIMBOE. Nadat we ongeveer een half uur lang de gekste spongen hebben gedaan zijnhebben we de motor weer gestart en zijn we door gevaren. Onderweg geniet ik nog steeds van de schitterende natuur. Voor mij is het eigenlijk al ‘’gewoon’’ dat is wel erg jammer want ik realiseer me niet goed ik alles wat ik zie, voor het laatst zie. Het begon wel hard te regenen maar gelukkig konden we de zijkanten sluiten zodat we droog bleven. Gelukkig hadden we muziek op de boot en bleef de stemming er goed inzitten. Helga en Nicol besloten zelfs om te gaan salsa dansen. 1,5 uur later waren we op de Zandbank. Een zandbank in het midden van de Suriname rivier die droogvalt door Eb en Vloed. Op de zandbank hebben we ons lekker uitgeleefd. We hielden een geweldig moddergevecht met als gevolg dat de modder op plekken zat waar ik het liever niet heben wil. We deden ook nog even tikkertje maar daar stopten we al snel mee omdat het te vermoeiend was. We liepen terug door het water (wat inmiddels alweer opkwam) naar de Rimboe. Het water was nog niet diep genoeg om spectaculaire duiks te maken. Dus hebben we de Rimboe iets verplaatst naar dieper water. Toen zijn we weer vrolijk verder gegaan. Even een pauze genomen om wat te eten en de driken(bier en borgoe cola)Vervolgens hebben Ivo en ik een Kano gepakt en zijn we naar 2 vergane lichtschepen gepeddeld. Deze schepen liggen er al zeker 25 jaar en zijn complet overgenomen door het bos. Er groeien letterlijk palmbomen op het dek. Die schepen liggen er omdat ze kapot waren en niet meer de moeite waard om op te knappen. Tjsah dan dump je ze tocg gewoon in de rivier ergens. Het was behoorlijk indrukwekkend om te zien hoe de natuur de schepen helemaal had overgenomen. Na een aantal foto’s gemaakt te hebben zijn we terug gepeddeld naar de Rimboe. Nog een paar drankjes genuttigd en toen kwam Remco op het idee om mij op z’n rug te nemen en dan samen een duik in het water te nemen. ‘’Liefde is…. samen een duik nemen’’ Heel erg leuk om te doen en het levert zeker mooie foto’s op. Co en ik zijn de laatste tijd bezig met allemaal van deze zinnen we hebben ook al ‘’Liefde is…samen een roti rol delen’’ En nog veel meer.
Uiteindelijk maakte ik zelfs salto’s achterover van de boot af wat ook weer mooie foto’s en filmpjes opleverde. Uiteindelijk moesten we toch terug en hebben we de kano achter de boot gebonden. Motor gestart, anker opgehaalt en langzaam koers gezet terug naar Waterland Na een tijd bleek dat de Rimboe de kano scheef trok waardoor de kano vol liep met water. Das natuurlijk niet de bedoeling en ik besloot om de kano binnen te halen zodat ik hem op het dak kon leggen. Helaas viel bij deze poging de peddel uit de kano in het water. Ik zal mijn laatse duik in de Suriname rivier nooit vergeten. ‘’Martijn pak me peddel!!’’ riep Noel. Ik had me shirt al uit en dook met een grazieuze boog het water in, de peddel achterna. De boot voer alleen verder en ik moest em achterna zwemmen met de peddel in me mond. Ik leek wel een hond. Al snel was de peddel weer terug op de Rimboe maar toen moest de kano nog leeg, Die lag nog vol met water. Ik mocht hozen en 2 minuten later was de Kano leeg. Kano op het dak en dan weer verder. Het begon weer goed te regenen. Ik ging voor op de boot zitten in de stroomende regen om nog te genieten van het laatste beetje Suriname rivier. Een man zit te vissen en zwaait naar me en ik zwaai terug. Mannen bij de baxietfabriek werken hard door in de stomende regen. Voor hen blijft Suriname hun thuis. Voor mij zit het er alweer bijna op.

We naderen Waterland en ik besluit me weer te mengen onder de rest van de mensen. We maken grapjes en lachen. Ondertussen staat blof aan ‘’ het regent harder dan ik hebben kan’’ We varen de kreek in. De dag zit er bijna op. Brain staat al te wachten en de rest stapt in. Ik help Noel nog even met de boot opruimen. Een kwartier later rijden zijn we klaar en kunnen we gaan. Ik zeg tegen Winston tot de volgende keer! Noel lacht en zegt das de goeie instelling. Ondertussen word ik zeker van me zaak: Ik kom terug. We stappen in de auto en rijden weg. Ik slaak een zucht en kijk nog 1 keer achterom. Terwlijl ik denk: tot de volgede keer. Een uurtje later ben ik ook thuis. Ik bedank Noel voor de geweldige dag die ik heb gehad. En dat was ook zo. Om half 10 wilden we bij het feestje zijn van Soraya. Een douche genomen, wat ander sasn getrokken en chip gebelt. Het feest bij Chilz was best gezellig. Ik heb de meest waardeloze aankoop ooit gedaan. Ik heb van Hans zijn nep gouden ketting gekocht voor 20 srd. (het thema was Black and Gold, vandaar de ketting) Ik zit nu dus met een waardeloze nepketting die ik voor veelsteveel gekocht heb. Achjah lang leve de lol. Na chilz zijn we door gegaan naar ZSAZSAZSU. Ik had eigenlijk niet zo’n zin maar je leeft maar 1 keer en dit was mijn laatste kans . Rond half 4 had ik het wel gezien en heb ik een taxi naar huis genomen.
Zondag 25 Januari.
Echt een chil dagje vandaag. Iedereen in hius was brak van ZSAZSAZSU. Iedereen behalve ik. Eigenlijk alleen Remco en Helga dus. Ik heb de ochtend thuis gehangen. Ben nog naar het internet cafe gewest maar er was geen internet dus ben ik maar weer naar huis gegaan. Eind van de middag belde ik Ravina om te vragen of ze nog wat ging doen. Ik ben eind van de middag even langs gegaan om even bij te babbelen. Nog meer eind van de middag waren Remco en Helga uit coma en zijn Remco en ik naar de buurman gegaan. Peter aka “De Buurman” had een barbecue georganiseerd voor alle vrienden die hij kende, maar das ook iedereen die ik ken. Het begon rond een uur of 4. Ik was daar om kwart over 4. Langzaam druppelde iedereen binnen en werd het erg gezellig. Er was heel erg veel en heel erg lekker eten. Veel vlees, fruitsalade, nasi, bami etc etc. Al met al erg lekker. Het was echt super gezellig, iedereen praatte met elkaar en de meeste gingen dan ook laat naar huis. De buurman wilde dat Remco en ik nog langer zouden blijven dus hebben we nog maar een Djogo of 2 opengetrokken. Hetbleef nog ene tijd lang erg gezellig met de buurman en de nieuwe buurvrouw. Ik ben rond een uur of half 1 naar huis gegaan.

Maandag 26 Januari:
De dagen op kantoor zitten er bijna op en mijn verslag is bijna af. NA kantoor ben ik vandaag naar Noel gegaan. Ik zou met hem foto’s uitwisselen van afgelopen zaterdag. Hij had inmiddels thuis internet en ik heb hem nog geholpen met het installeren van zijn ipod etc. De foto’’s die hij had waren erg leuk en mooi. Noel leende me een film die ik nog snel moest gaan kijken van hem. Into The Wild een schijnbaar erg mooie film over een Jongen die alles achterlaat en de wildernis in trekt.

Dinsdag 27 Januari:
Op kantoor ben ik de laatste hand gelegt aan mijn stage verslag. Thuis ben ik de Film van Noel gaan kijken. Hij si erg goed kan ik jullie zeggen. Into The Wild Onthou het maar. We zijn eten gaan halen bij Dumpling. Vet raar dat ik de meeste digen voor het laatst zal gaan doen en dat ik bijna naar huis ga.

Woensdag 28 Januari:
Vandaag ben ik voor het laatst naar BERGENDAL geweest. Ik kon met Benito meerijden zodat ik afscheid kon nemen van iedereen. Eigenlijk en erg raar idee. Ik heb nog geholpen met en aantal kleine dingetjes. Ik heb nog een laatste rondjes gereden in een Polaris. Nog een keer over het resort rijden als afscheid. Daarna ben ik dag gaan zeggen tegen al het personeel. Ieder een vroeg of ik nog een terug kwam naar Suriname en ik vertelde dat ik zeker van plan ben om terug te komen. Ik hoop dat ook zeker te doen binnen nu en 3,4 jaar. Echt een raar idee dat ik voorlopig niet meer terug zal komen op het resort. Maar ik heb er zeker een geweldige tijd gehad.

Donderdag 29 Januari:
Een dagje vrij. Alle tijd om alles op orde te krijgen. Ik heb nog een broek, een t-shirt, een horloge en nog een t-shirt gekocht. Vooral bezig geweest met het inpaken van mijn koffer. Om 2 uur had ik op kantoor afgesproken. Ik zou de laatste dingen ondertkend terug krijgen van Hans en Soraya en ik hadden onze officiele afscheid. Ik heb een fantastisch fotoboek gekregen van Suriname. Met echt geweldige foto’s. Soraya en k hadden voor Hans en Benito een foto collage gemaakt van mooie momenten van onze stage tijd. Ze waren er erg blij mee. Ik had voor Hans en Benito beide een stripboek gekocht van Paling en Ko. Ik heb werkelik stad en lang afgebelt op zoek naar 2 stripboeken en uiteindelijk had ik er 2 gevonden. Hans en Benito moesten er erg om lachen en ze konden het zeker waarderen. Van Helga en Remco kreeg ik een foto collage. Erg leuke foto’s met eg mooie herinnerinen. Na de afscheids borrel ben ik naar huis gegaan met al mijn cadeau’s Weer een raar idee dat ik de meeste mensen voor het laatst zal zien. Thuis gekomen ben ik nog emer mensen gaan bellen met de vraag of ze meewilden naar Mirosso. Mirosso is eht restaurant waar ik mijn afscheids eten wilde geven. Uiteidelijk ging er 18 man mee. Ik reserveerde voor 16 man, in de veronderstelling dat er wel 2 man zou afvallen. Uiteindelijk kwam er 20 man. Errugh gezellig. Na Mirosso zijn we gelijk door gegaan naar Havanna Lounge. Mijn laatste avond dus feesten alsof me leven ervan af hangt. Een paar uur later gingen de lichten aan en ging Havanna Lounge dicht. Ik dacht hu kwart over 3, Nu al!? Taxi gebelt en naar huis gegaan. Thuis gekomen begon er iemand te zeuren over het feit dat ze om 7 uur al op stage moest zijn. Ik zei nog wat zeur je nou, je kan nog 2,5 uur slapen! Toen bleek dat het al half 6 was en mijn horloge stilstond… Mijn gloednieuwe horloge! ach Had het maar geen Horloge moeten worden.

Vrijdag 30 Januari:
Mijn allerlaatste dag in Suriname. Ik had geregeld dat chip om 3 uur bij mij zou zijn. Eigenlijk deze dag weinig gedaan. Opgestaan en de laatste dingen ingepakt. Ik ben nog even de stad in geweest om me horloge te laten maken, bleek dat de batterij los zat… nog een shirt gekocht en dat was het. Thuis mijn koffer dichtgedaan nadat alles erin zat. Vet raar idee dat mijn tijd erop zit. Dat realiseerde ik me weer met een schok toen ik me koffer dicht klapte. Na wat wel een eeuwigheid leek te duren kwam Chip. Femke en Nicol waren speciaal gekomen om afscheid te nemen. Tsjah, en dan komt toch het moeilijke moment om dag te zeggen. Na afscheid genomen te hebben moest ik dan toch de taxi in. Wat een ongeloofelijk moeilijk moment. De plek achterlaten wat 5 maanden mijn thuis is gewees wetende dat ik er nooit meer terug zal komen onder dezelfde omstandigheden..met dezelfde mensen, dezelfde gezelligheid etc etc. Ik kan iedereen zeggen dat dat echt heel erg moeilijk . De rit naar het Zanderij was toch wel weer erg mooi. Voor de laatste kilometers de surinaamse lucht opsnuiven en er goed van genieten. De laatste van wie ik nog afscheid moest nemen was van Chip. Klein fooitje gegeven en hartelijk bedankt voor alle keren dat hij voor me klaarstond. Chip, Bedankt!Het vliegtuig had een half uurtje vertraging maar uiteindelijk gingen we toch het luchtruim in. Het idee dat er geen weg meer terug mogelijk is geeft me toch een raar gevoel.
Tijdens het vliegen denk ik nog terug. Ik heb een fantastische tijd gehad met geweldige mensen en geweldige ervaringen. Ik zal het nooit vergeten.
Another Chapter Behind…